Sanktuarium w Oborach - Kościół

Question

Answer 1

Obory to mała wieś położona w województwie kujawsko - pomorskim, w powiecie golubsko - dobrzyńskim. Tu właśnie znajduje się Sanktuarium Matki Bożej Bolesnej z liczącym sobie około 400 lat Kościołem otoczonym przepięknym zielonym ogrodem. Każdy kto tu przyjedzie raz z pewnością będzie odwiedzał to miejsce ponownie, gdyż urzeka ono swoim urokiem, pięknem oraz niesamowitością. Sanktuarium można zwiedzać codziennie, jest otwarte dla wszystkich pielgrzymów, wiernych oraz turystów. Dla zainteresowanych dodam, że Msze św. odprawiane są w każdą niedzielę w godzinach 8.30, 10.00, 11.30, 16.00.

Kościół w Oborach powstał w 1605 roku, a wystawiło go małżeństwo Łukasza i Anny Rudzowskich, kierując się miłością ku Bogu. Małżeństwo oddało go pod opiekę ojcom Karmelitom.  Początkowo drewniany Kościół był wzniesiony na najwyższym szczycie w tej miejscowości - Grodzisku, obecnej Kalwarii. Po śmierci państwa Rudzowskich zakon ojców Karmelitów wybudował murowany Kościół z widoczną z daleka, mającą 45 metrów wysokości wieżą. Wnętrze Kościoła zostało urządzone w stylu barokowo - rokokowym, ozdobionym wspaniałymi malowidłami, ozdobami ze złota, zaś w środkowym polu ołtarza znajduje się figura patronki świątyni Matki Bożej Bolesnej. Ciekawostką jest to, że w świątyni znajdują się organy, na których w 1824 roku grał Fryderyk Chopin. Spędzał on wakacje w pobliskiej Szafarni.

Kościół w Oborach z widoczną wieżą - widok z dołu.

Zwiedzając Kościół warto obejść go dookoła. Po prawej stronie od wejścia do świątyni znajduje się pomnik papieża Jana Pawła II, następnie idąc wzdłuż dróżki widnieją tablice z wypisanymi imionami i nazwiskami więzionych tu księży podczas II wojny światowej. Spotkamy tu także liczne konfesjonały, w których wierni mogą się spowiadać w czasie pielgrzymek. Dokładnie z tyłu świątyni znajduje się całoroczna Szopka Bożonarodzeniowa. Wszystkie postacie oraz zwierzęta w szopce mają oryginalną wielkość. Powstała ona w 2001 roku z inicjatywy przeora o. Andrzeja Malickiego.

Całoroczna Szopka Bożenarodzeniowa

Zwierzęta - w tle widoczny konfesjonał.

Za Szopką znajdują się schody, które prowadzą do Kaplicy Pamięci. Umiejscowiona jest ona w podziemiach Kościoła i nazywa się Izbą Pamięci  Martyrologium Polskiego Duchowieństwa. Stanowi ona szczególne przypomnienie świadectwa kapłanów i zakonników więzionych w murach klasztoru w Oborach.

Ku pamięci wszystkim poległym można zapalić światełko oraz pomodlić się.

W Kaplicy Pamięci znajduje się także grobowiec o. Wincentego Kruszewskiego, kapłana karmelity zmarłego 6 października 1922 r. w opinii świętości. Żył 79 lat.  Od 1860 roku związany był z oborskim sanktuarium. Ojciec Wincenty był mężem modlitwy, gorliwym czcicielem Najświętszej Maryi Panny, a także opiekunem ubogich i chorych. Co ciekawe uwalniał on opętanych z mocy szatana, jednał dusze grzeszników z Bogiem. Obdarzony był wyjątkową przenikliwością umysłu, przewidywał wydarzenia, wnikał w ludzkie wnętrze. Po śmierci jego ciało zostało złożone w krypcie grobowej pod Kaplicą Opatrzności. Pielgrzymi, którzy odwiedzają to miejsce składają swoje prośby, zostawiają zdjęcia swoich najbliższych, modlą się o zdrowie, pomoc  dla rodziny prosząc o jego wstawiennictwo.

Warto zobaczyć także wzgórze tzw. Grodzisko, gdzie swego czasu znajdował się Kościół. Aktualnie w tym miejscu znajduje się cmentarz, na którym aktualnie są groby oraz katakumby. Na wzniesienie prowadzą kamienne schody.

Answer 2

W poprzedniej części artykułu o Sanktuarium w Oborach pisałam o Kościele i atrakcjach znajdujących się przy nim. Dziś w części drugiej pokrótce opiszę dalsze atrakcje, miejsca do zwiedzania, które z pewnością warto zobaczyć będąc w tym uroczym miejscu. Dobrze jest zwiedzać ogród przy Sanktuarium wiosną lub latem, gdy wszystko zaczyna tam kwitnąć, rosnąć, jest dużo zieleni, choć pewnie w miesiącach zimowych i jesiennych jest równie pięknie. Każda pora roku w takim miejscu ma swój urok. Ja nie miałam okazji być tam zimą, ale na pewno kiedyś się tam wybiorę. Odwiedzam Obory raczej latem i zawsze gdy tam jestem odkrywam coś nowego.

Widok z ogrodu na Kościół. Jak widać Kościół stoi na wzniesieniu i z dołu wydaje się być naprawdę dużym.

Jak widać pod koniec lata nie jest tu tłoczno, można wszystko obejść, zobaczyć lub nawet porozmawiać z Karmelitami mieszkającymi w Sanktuarium. Wiosną i na początku lata odbywają się tu liczne odpusty, pielgrzymki. Istnieje także możliwość przyjazdu grup zorganizowanych do tego świętego miejsca, by modlić się i je zwiedzać. Dla zainteresowanych wymienię miesiące w jakich obywają się odpusty (maj, lipiec, sierpień, wrzesień i marzec), pielgrzymki (głównie pielgrzymi przybywają tu w maju, ale można także zgłosić się tu z grupą zorganizowaną w innym terminie). W lipcu podczas trwania Ogólnopolskiego Wieczernika msza święta odbywa się w przygotowanej kaplicy na świeżym powietrzu.

Tu odbywają się msze święte podczas Ogólnopolskiego Wieczernika.

Widok na ogród z kaplicy na świeżym powietrzu.

Miejsce na ognisko - tu czasem organizowane są spotkania przy ognisku podczas pielgrzymek, spotkań, wycieczek.

W okresie Wielkiego Postu odbywa się tu Droga Krzyżowa w plenerze. Wierni modlą się chodząc ścieżkami otaczającymi Kościół. Drogi prowadzące do głównej stacji Drogi Krzyżowej zwane są kalwaryjskimi dróżkami, zaś główna stacja zwana jest Oborską Kalwarią.

Jeden z wielu pomników o oborskim ogrodzie. W taki sam sposób wykonane są stacje Drogi Krzyżowej wokół kalwaryjskich dróżek.

Przedostania stacja Drogi Krzyżowej. W tle Oborska Góra Kalwaria, na której widnieje pomnik ukrzyżowania Jezusa.

Na górze oborskiej Kalwarii wierni, pielgrzymi mogą zostawić pamiątkową tablicę, kamień lub karteczkę z intencjami, prośbami o pomoc, modlitwę lub z podziękowaniem.

Z góry oborskiej Kalwarii roztacza się piękny widok na całe Sanktuarium. Spacerując po tym miejscu napotykamy wiele ławeczek i miejsc, w których możemy poddać się refleksjom, modlitwie, rozmyślaniu z Bogiem, z bliskimi. Wiele zacisznych kącików tego miejsca pozwoli nam na spokojne bycie sam na sam ze sobą, na przemyśleniach wszystkich problemów, które z pewnością rozwiążą się dzięki wierze oraz magii tego miejsca.

Od mojego ostatniego pobytu w tym miejscu trochę się pozmieniało. Jest tu coraz piękniej przez wielość i różnorodność roślin. Minęło już prawie 6 lat, kiedy znów przyjechałam w to miejsce. Cisza, spokój, a dookoła tylko przyroda sprawiają, że można tu wypocząć nie tylko fizycznie, ale również psychicznie. Ogród jest tak urządzony, że można znaleźć tu zacisze do modlitwy lub rozmyślań. Oborska góra Kalwaria nie jest już tak pusta jak kiedyś. Wzbogacono ją o nowe krzewy, rośliny, a także o pomnik Jana Pawła II - papieża Polaka.  Możecie mi wierzyć lub nie, ale oborskie sanktuarium to na prawdę niezwykłe miejsce.

Widok z góry oborskiej Kalwarii.

Nowa roślinność na oborskiej górze Kalwarii.

Krzyż wykonany z krzewów ozdobnych.

Pomnik Jana Pawła II - papieża Polaka.

Widok na oborską górę Kalwarię.