W Tatrach żyje wiele gatunków zwierząt. Są one związane z określonym biotopem, czyli np. z częścią górskich zboczy, dolin, stawów, jaskiń itp. Górskie warunki są dla nich specyficzne do życia. Występują tu silne wiatry, nietypowa temperatura, wilgotność czy długo leżący na stokach górskich śnieg. Do tatrzańskiej fauny można więc zaliczyć:
a) Kozice - na terenie polskich i słowackich Tatr żyje ich zaledwie 500 sztuk. Należą one do wymierającej grupy zagrożonych zagładą zwierząt. W ogóle kozice występują tylko w Tatrach Wysokich, Zachodnich i Bielskich. Kozice to bardzo odporne i zwinne zwierzęta. Samca kozła można spotkać w górach jesienią na przełomie października - listopada. W tym czasie zazwyczaj tropi on samicę w ruji. Małe koźlęta przychodzą na świat między majem a czerwcem. Miejscem dla młodych jest zazwyczaj pionowa skała lub pas kosodrzewiny. Młode już po kilku godzinach od narodzin towarzyszą matce i spacerują z nią po górzystym terenie. Matka przyłącza się do innych kozic w rozrodzie, gdzie wspólnie tworzą kierdel. W nim młode są bezpieczne.
b) Świstak - jest on odrębnym podgatunkiem w Tatrach, gdyż różni się morfologicznie od innych gatunków zwierząt. Obecnie w Tatrach żyje około 180 kolonii świstaka, czyli około 1200 sztuk. Świstaka można spotkać głównie w Tatrach Wysokich, Zachodnich i Bielskich, ale także w Niżnych Tatrach, gdzie przywieziono je aż z Alp. Mieszkają na halach, ale również na wolnych od kosodrzewiny przestrzeniach, skalnych ścianach i turni. Na przełomie miesięcy od października do kwietnia świstak zapada w sen zimowy. Wówczas korzysta on z zapasów nagromadzonego latem i jesienią tłuszczu (tkanki tłuszczowej). Nazwa świstak wzięła się od ostrego świstu jaki te zwierzęta wydają.
c) Pomurnik - to małe ptaszki mieszkające w wapiennych, tatrzańskich skałach. Zazwyczaj można spotkać go w urwistych, przepaścistych szczelinach i rysach skalnych. Żywią się one drobnymi owadami wyszukanymi w szparach skalnych. Pomurniki mają szarą barwę oraz skrzydła czerwone z białymi plamkami. Latają podobnie jak motyle. Pary tych ptaszków korzystają z tego samego gniazda nawet przez parę lat.
d) Orzeł przedni - to symbol fauny Tatr. Jest to gatunek zagrożony wyginięciem. Nazywa się go czasem królem ptactwa. Orzeł przedni jest duży, ma ciemne pióra, a jego skrzydła rozpościerają się na 2 metry podczas lotu. Latając w górach często nie porusza on skrzydłami latając ponad nimi nawet kilka godzin. Utrzymuje się on tak w powietrzu dzięki prądom powietrza. Młode pojawiają się na świecie w kwietniu. Dorosłe osobniki zazwyczaj mają jedno do dwóch jaj.
e) Sokół wędrowny - to gatunek również zagrożony wymarciem. Niegdyś ich lęgowiska znajdowały się na terenie Tatr Bielskich, lecz sokoły opuściły je już w latach 60. Obecnie jest to gatunek sporadycznie odwiedzający polskie Tatry.
f) Płochacz halny - spotkać go można na skalnych, otwartych przestrzeniach piętra halnego Tatr. Bardzo dobrze przystosowuje się do różnych, trudnych warunków górskiego środowiska. Jest najbardziej zahartowanym ptakiem żyjącym na terenie tych gór. Jego nogi są mocne i zakończone pazurami, dzięki którymi może poruszać się po ziemi nawet podczas silnych wiatrów.
g) Kaczka krzyżówka - można ją spotkać czasem na terenie stawów tatrzańskich. Odpoczywają one tu podczas migracji i przelotów do ciepłych krajów. Prócz odpoczynku kaczki znajdują tu również miejsca lęgowe, choć znajdują się one raczej po słowackiej części Tatr.
h) Niepylak apollo, paź królowe i perłowiec - to nazwy motyli przebywających na terenach górskich. Zazwyczaj można je spotkać na wapiennych fragmentach Tatr, gdyż rośnie tam wiele roślin lubianych przez właśnie te motyle. Uwielbiają one zwłaszcza zbocza pokryte trawą i rozchodnikami.
i) Orzechówka krótkodzioba - to ptak wielkości sójki, ale z dłuższym i silniejszym dziobem. Ma ciemnobrązowe pióra ze srebrnosiwymi plamkami. Jej naturalnym środowiskiem jest tajga na dalekiej północy. W Tatrach można spotkać ją już od połowy marca w koronach świerków. Tam też składa jaja. Żywi się nasionami limby.
j) Jaszczurka żyworodna - znana jest z tego, że ma najniższe wymagania jeśli chodzi o temperaturę. Zimą chowa się do kryjówek, gdzie na okres od września do października zapada w sen zimowy. Można spotkać ją wczesną wiosną wysoko w górach (nawet około 2000 m n.p.m.).
k) Darniówka tatrzańska - to gryzoń, który występuje tylko w bardzo wysokich częściach Tatr Zachodnich. Można ją spotkać na piętrach kosodrzewiny.
l) niedźwiedź - jest pod ochroną. Żyje on przeważnie w strefie lasów, natomiast lubi żerować też na piętrach kosodrzewiny, gdzie żywi się brusznicą i borówką. Zimę spędza w swojej gawrze, gdzie zapada w sen zimowy. Wiosną uzupełnia braki w jedzeniu sporą ilością karmy roślinnej. Niedźwiedzie żyjące w Tatrach potrafią osiągać wagę około 300 kg. Zazwyczaj omija on ludzi z daleka, a na polowania wychodzi nocą. Małe niedźwiedzie przychodzą na świat zazwyczaj w lutym właśnie w gawrach, podczas snu zimowego samicy. Wiosną wędrują już z matką. Młode samodzielnie zdobywają pokarm mając 8-10 miesięcy.
ł) Głuszec - jest to zagrożony gatunek ptaków. Można je najczęściej spotkać na przełomie marca-kwietnia.Samce słychać już na dwie godziny przed nastaniem wschodu słońca. Wyróżnia się 4 fazy jego pieśni: klapanie, trelowanie, korkowanie (ton główny) oraz szlifowanie. Gniazda głuszca znajdują się na ziemi i jest to nieduże wgłębienie, wysłane trawą i pierzem. Głuszyca składa od 6 do 10 jaj.
m) Ryś - żyje na piętrze regli, gdzie może polować na osłabione, chore i starsze osobniki parzystokopytnych zwierząt, choć czasem na celownik bierze kozice czy świstaki. W Tatrach żyje około 30-50 sztuk rysi. Trudno go zobaczyć, gdyż jest ona bardzo płochliwym i skrytym zwierzęciem.
n) Cietrzew - żyje na otwartych przestrzeniach górskich. Są to polany, łąki alpejskie, mszary, wrzosowiska. Cietrzewie są bardzo płochliwe.
o) Wilk - żyją w rodzinnych grupach, zwanych watahami. Polują na zwierzyną chorą i słabą. Często polowaniom wilków towarzyszą kruki, które żywią się pozostałą padliną.
p) Wydra - żyje przeważnie nad dużymi, górskimi potokami. Żywi się złowionymi rybami np. pstrągami. Obecnie jest ona gatunkiem zagrożonym wyginięciem.
