Bajka i baśń choć może się wydawać, że to jedno i to samo, to jednak między nimi jest spora różnica. Choć oczywiście obie formy opowiadania mają cechy wspólne jak np. bohaterowie, którymi mogą być zarówno postacie ludzkie, jak i zwierzęta czy twory całkiem wymyślone. Przeczytaj zatem poniższy wpis i dowiedz się jakie są zasadnicze różnice między bajką a baśnią.
A więc zacznijmy od bajki. Bajka to utwór epicki, który jest zazwyczaj krótszy od baśni i zawiera jakiś morał, czyli pouczenie, jakąś naukę. Morał może pojawić się już na początku bajki, ale też może znajdować się w środku bajki lub na jej końcu. Bajka może być przedstawiona w formie wiersza lub opowiadania. Postacie w bajkach są też bardziej prawdziwe, niż postacie w baśniach, ponieważ pokazywane są zarówno ich zalety, jak i wady, dobre, jak i złe strony. Przedstawione jest w nich życie realne, rzeczywiste, prawdziwe.
Pierwsza bajka pojawiła się już w czasach p.n.e. w Grecji. Była to bajka "Jastrząb i słowik", a jej twórcą był Hezjod, ale za bardziej znanego greckiego bajkopisarza uważa się Ezopa. Stworzył on bajkę zwierzęcą, czyli taką, w której występowały zwierzęta, a nie ludzie. Najbardziej znanymi tytułami bajek Ezopa są m.in. "Lew i mysz", "Mrówka i konik polny", "Pies i wilk", "Żaba i wół". W czasach późniejszych jednym z równie znanych bajkopisarzy był Erazm z Rotterdamu.
Jeśli chodzi o polskich twórców bajek to pierwsi z nich pojawili się w czasach renesansu i byli to m.in. Ignacy Krasicki ("Bajki i przypowieści"), Adam Mickiewicz ("Przyjaciele", "Zając i żaba") czy Aleksander Fredro ("Motyle", "Bajka o sowie").
Baśń to również utwór epicki, ale jest ona dłuższa od bajki (jej treść jest bogatsza). Baśnie są pisane, ale również przekazywane tylko ustnie i przekazywane w takiej formie z pokolenia na pokolenie. Baśń charakteryzuje szczególnie to, że występuje w nich zawsze element fantastyczny (wróżka, czarownica, elf itp.) oraz dobrzy i źli bohaterowie (dobry i zły charakter). Jest ona bardzo wyidealizowana i dobro zawsze w niej zwycięża. Baśnie niosą ze sobą jakąś naukę dla czytelnika bądź słuchacza. Uczą np. pokonywania własnych lęków, radzenia sobie w trudnych sytuacjach, czyli mają funkcję terapeutyczną.
Najbardziej znanymi pisarzami baśni byli m.in. Charles Perrault ("Kot w butach", "Czerwony Kapturek"), H. Ch. Andersen ("Calineczka"), L. Carroll ("Alicja w Krainie Czarów").
Wśród polskich baśniopisarzy najbardziej znanymi są m.in. Kornel Makuszyński ("Przygody Koziołka Matołka") czy Bolesław Leśmian ("Przygody Sindbada Żeglarza").
