Konfucjusz był wielkim nauczycielem oraz filozofem pochodzącym z Chin. Konfucjusz tak naprawdę nazywał się Qiu, oznaczającego "pagórek".
Urodził się w 551 roku p.n.e. Interesował się relacjami międzyludzkimi. Kreślił on obraz idealnego, harmonijnego społeczeństwa, którym rządzi światła i przestrzegająca zasad moralnych elita. Nakazywał wzajemne okazywanie szacunku (szczególnie rodzicom przez dzieci i władzom przez obywateli), dawanie dobrego przykładu nowym pokoleniom, edukowanie, przestrzeganie tradycji, humanitaryzm, praworządność, poprawność, mądrość i lojalność.
Na podstawie tych założeń w III wieku p.n.e. powstał w Chinach konfucjanizm, który stał się oficjalną ideologią państwa i społeczeństwa chińskiego. W późniejszych latach idea Konfucjusza została również rozpowszechniona na inne kraje takie jak: Japonia, Korea i Wietnam.
Jako dwudziestoletni mężczyzna założył szkołę, gdzie prócz nauki podstawowej wiedzy, uczył również pisma i zasad zachowania. W późniejszych latach musiał wraz z kilkoma swoimi uczniami błąkać się po innych miastach, gdzie chciał podjąć pracę, jednak prawie każdy mu odmawiał. W końcu jednak znalazł pracę jako nauczyciel w jednej ze szkół. Zmarł w 479 r p.n.e. w Qufu, gdzie znajduje się jego grób.
Do jego najsłynniejszych dzieł należą:
1. Czteroksiąg konfucjański składający się z takich ksiąg jak:
- Wielka nauka
- Doktryna środka
- Dialogi konfucjańskie
- Księga Mencujsza
2. Pięcioksiąg konfucjański składający się z takich ksiąg jak:
- Księga Przemian
- Księga Pieśni
- Księga Rytuałów
- Księga Dokumentów
- Kronika Wiosen i Jesieni
3. Księga muzyki
4. Rozmowy domowe
