Kinetyka to komunikowanie się ciałem i jest ona w dużej mierze wyuczona, ponieważ gesty są przekazywane z pokolenia na pokolenie i nie wymagają specjalnego treningu. Niektóre gesty dziedziczymy, inne są typowe dla regionów czy kultury, a jeszcze inne są uniwersalne. Jednym a takich gestów jest np. patrzenie w oczy podczas rozmowy, co jest oznaką szczerości.
W jednej kulturze mogą istnieć różne sposoby wyrażania tej samej treści i jedna osoba może wyrażać swoje zdenerwowanie szybkimi, nerwowymi ruchami, a druga będzie marszczyć brwi lub stać nieruchomo.
Język ciała służy przede wszystkim do wyrażania uczuć i nastrojów, ale również do ilustrowania i regulowanie. Ruch ciała jest często ilustratorem komunikatów werbalnych. Regulatory zaś to niewerbalne sygnały, które monitorują lub kontrolują wypowiedź drugiej osoby. To np. kiwanie głową podczas rozmowy z drugą osobą, które jest oznaką zrozumienia jej i zachęcenia do dalszego mówienia. Natomiast uciekanie wzrokiem, to znak by nasz rozmówca zakończył rozmowę.
