Fracht to wynagrodzenie należne przewoźnikowi za przewóz ładunku. Obecnie stosuje się je we wszystkich gałęziach transportu, ale początkowo stosowano je w transporcie morskim.
Wynagrodzenie w formie frachtu płaci odbiorca ładunku, chyba, że umowa przewiduje inaczej. Stawka tego wynagrodzenia może być umowna, taryfowa lub bieżąca. Można liczyć ją od wagi, miary, ilości, wartości, bądź ryczałtu. Wszystko zależy od dogadania się, ustalenia warunków między przewoźnikiem, a odbiorcą. Ładunek oczywiście musi być dostarczony w wyznaczone miejsce, na wyznaczony czas i nie może być uszkodzony. Przewoźnicy, by zabezpieczyć się na wypadek czegoś nieprzewidzianego lub czegoś co w trakcie transportu stanie się nie z ich winy stosują np. płatność z góry, niezależną od wyniku, płatność częściową, pod zastaw.
W transporcie morskim występują następujące rodzaje frachtu:
- do wyboru,
- martwy (za niedostarczoną na statek ilość towaru),
- od wartości (przy przewozie materiałów wysoko wartościowych),
- powrotny (płacony, gdy ładunek nie zostanie odebrany w wyznaczonym miejscu),
- proporcjonalny - dystansowy - częściowy (należny za przebytą drogę),
- ryczałtowy (za wynajęcie całego statku lub jego części nie oparty na ilości ładunku),
- bezpośredni (obejmuje przewóz nie tylko statkiem morskim),
- za materiały niebezpieczne,
- za przesyłki o nadmiernym ciężarze lub wielkości,
- za sztukę.
Od słowa fracht pochodzi też nazwa statku handlowego, statku towarowego, którym przewoźnik dostarcza towar - jest to frachtowiec. Inaczej nazywa się go również kontenerowiec, masowiec lub zbiornikowiec (widoczny na powyższym zdjęciu).
