Temperatura jest miarą energii kinetycznej danego układu (pod względem fizycznym), może to być np. temperatura naszego ciała czy też powietrza w domu. Im szybciej poruszają się w nim atomy czy cząsteczki, tym energia ich jest większa i temperatura też. Mierzymy ją w stopniach Celsjusza, ale w naukowych zastosowaniach mierzy się ją w Kelwinach i wtedy trzeba ją przeliczyć ( do temperatury wyrażonej w oC dodać 273,15), by otrzymać wynik w Kelwinach.
Termogeneza natomiast jest to utrzymanie temperatury ciepła, gdzie w tym celu organizmy stałocieplne (np. człowiek) zmuszone są do wytwarzania ciepła by temperatura była na stałym poziomie. Czasem doświadczamy termogenezy drżeniowej, gdy np. wyjdziemy z ciepłego pomieszczenia na zimno w nieodpowiednim stroju. Wtedy towarzyszy nam nieskoordynowany i szybki ruch włókien mięśniowych, gdzie energia mechaniczna przetwarzana jest w ciepło. Nad nią mamy kontrolę. Nie mamy jej w przypadku termogenezy bezdrżeniowej, która następuje w brunatnej tkance tłuszczowej (błona wewnętrzna mitochondriów). Tam wówczas białko termogenina blokuje na szlaku metabloicznym gromadzenie energii w cząsteczkach ATP i zaoszczędzona tak energia jest wydzielana w postaci ciepła. Istnieje jeszcze termogeneza poposiłkowa, czyli nasilone uwalnianie energii cieplnej, które jest związane z trawienie, wchłanianiem i metabolizmem pożywienia. Najsilniejszy efekt ogrzania stanowi spożywanie białek, zaś mniejszy spożywanie tłuszczów, a najmniejszy węglowodanów.
Jeśli chodzi o mierzenie temperatury, to zależy co dokładnie chcemy zmierzyć. Mierzenie temperatury powietrza odbywało się do niedawna za pomocą termometrów rtęciowych. Jednak obecnie zastąpiono je termometrami alkoholowymi, których zakres temperatur wynosi od -70 do +120oC. Większy zakres mają termopary, czyli stykające się ze sobą dwa metale umożliwiające pomiary w zakresie od -270 do +3000oC. Popularne stały się też pirometry, czyli termometry bezdotykowe.
