Jeśli chodzi o odpowiedź na pierwsze pytanie, to brzmi ona: tak. Otóż, by to zrobić wystarczy trzymać kubek z uchem w wyprostowanej ręce. Kubek musi znajdować się na wprost prawego oka. Odległość jaka będzie od kubka do oka, powinna wynosić około 50-60 cm. Lewe oko w tym czasie mrużymy i ustawiamy kubek tak, by zasłonił całkowicie drzewo oddalone od nas o kilkanaście metrów (lub inny odległy przedmiot). Jeśli już tak zrobimy to zamykamy i otwieramy na przemian lewe i prawe oko.
Widzimy, że obserwowany obiekt, w tym przypadku drzewo, raz chowa się za kubek, a raz pojawia się obok niego. Takie zjawisko nazywa się paralaksa, czyli zjawisko nieidentyczności obserwowanych obrazów z różnych kierunków. Otóż każde oko widzi obiekty z innego kąta, a jeżeli docierają do kory mózgowej jednocześnie dwa identyczne obrazy pod innym kątem, to odtwarzane są relacje przestrzenne. Jeśli zmrużymy jedno oko, spowoduje to odczytanie przez mózg jednego obiektu.
__________
By stworzyć wrażenie przestrzenności obrazu, należy przygotować sobie 3 takie same zdjęcia lub obrazki. Dobrze jeśli będzie się na nich znajdował prosty motyw z pierwszym, drugim planem oraz z tłem. Zdjęcia/obrazki nie muszą być duże (wystarczy rozmiar 13 x 18 cm. Teraz z pierwszego zdjęcia wycinamy samą osobę i wąski pasek przy podstawie zdjęcia. Z drugiego zdjęcia wycinamy to co jest na drugim planie np. dom lub drzewo. Trzecie zdjęcie zostawiamy całe.
Na tło, czyli na trzecie zdjęcie naklejamy w to samo miejsce co na tle drugi plan (drzewo, dom), ale musimy pamiętać o zrobieniu między nimi dystansu o grubości 3 mm. Najlepiej zrobić je za pomocą tekturki i trzeba je nakleić tak, by nie było ich widać. Potem naklejamy pierwszy plan, czyli osobę, ale dystans zwiększamy do około 6 mm.
Gotowe zdjęcie ustawiamy przed sobą w odległości około 2 m. Patrzymy na nie i jednocześnie przesuwamy się o krok w lewo i w prawo. W ten sposób możemy zaobserwować wrażenie przestrzenności. Jeśli zamkniemy jedno oko, będzie ono nadal istniało, ale będzie nieco słabsze.
Dzieje się tak, ponieważ nasz mózg sięga do analizy perspektywy i cieni obserwując małe różnice w obrazach z lewego i prawego oka. Obiekty, które znajdują się bliżej nas pozornie przemieszczają się szybciej niż ich tło. Ruch wzmacnia tylko wrażenie przemieszczania planów.
________
Efekt Pulfricha możemy zaobserwować/stworzyć zmieniając każdy płaski obraz w trójwymiarowy. W tym celu należy usunąć jedno ze szkieł w okularach przeciwsłonecznych o neutralnym szarym zabarwieniu. To które szkiełko należy wyjąć zdecydujesz podczas eksperymentu, gdyż w jednym oku efekt może być mocniejszy niż w drugim.
Teraz włóż okulary i obejrzyj na dużym ekranie jakiś dynamiczny obraz, w którym liczba przesunięć prawo-lewo jest duża (np. wyścigi samochodowe, pogoń). Po jakimś czasie dostrzeżesz plastyczność obrazu i będzie Ci się wydawało, że widzisz jak w okularach 3D.
Nasza kora mózgowa nie przypisuje jednakowej wagi obrazom z prawego i lewego oka, jeśli znaczenie różnią się jasnością. Obraz ciemniejszy odbierany jest jako ten, który dociera z opóźnieniem, a mózg interpretuje to jako przesunięcie wynikające z paralaksy. W efekcie takiego działania widzimy głębię obrazu.
