Meblościanka to meble segmentowe, które po ustawieniu obok siebie tworzą ścianę z mebli. Meblościanki były bardzo popularne w czasach PRL-u, a zwłaszcza w latach 70' i 80'.
Idea mebli segmentowych wywodzi się z lat 30., gdzie sprzedawano zestaw modułowy kuchenny marki Cubex. Meble takie rozpowszechniły się w latach powojennych. Najpopularniejszym zestawem meblowym w Polsce była meblościanka Kowalskich. Nazwisko w nazwie tej meblościanki wzięło się od autorów projektu: pani Bogusławy i pana Czesława Kowalskich. Natomiast pionierem polskich meblościanek był Stanisław Kucharski ze Spółdzielni Artystów Ład, który takowe meble pokazał na wystawie w 1959 roku. Meblościanki do masowej produkcji weszły w roku 1963.
Użytkownicy meblościanek mogli dowolnie aranżować podzielone segmenty mebli. Meble segmentowe pełniły funkcje zarówno składowe, jak i ekspozycyjne oraz do pracy z rozkładanymi blatami. Można nią było również podzielić pomieszczenie na pół. Głównie jednak rozwiązywały one problem małego metrażu w mieszkaniach. Meblościanki wykonane były z płyt wiórowych, które pokrywano drewnianą okleiną.
Meble te kupowało się w paczkach i montowało samodzielnie, dzięki czemu półki można było umieścić według własnego wzoru i mieć choć odrobinę inne meble niż pozostali właściciele meblościanek. Samo zdobycie meblościanki w czasach PRL-u nie było łatwą sprawą. Ustawiały się po nie kolejki, których nie liczono na metry, lecz na ilość czasu np. tydzień.
