Nawłoć to roślina o delikatnych orzęsionych, bardzo małych żółtych kwiatach, które silnie pachną. Nawłoć ma lancetowate liście (podobne jak u babki lancetowatej) i ulistnione łodygi. Nawłoć pospolita, bo tak brzmi pełna nazwa rośliny, jest powszechnie występującym ziołem w Polsce. Poza właściwościami leczniczymi, pełni również rolę ozdobną za sprawą pięknych żółtych kwiatów.
Nawłoć bez względu na swój gatunek, rośnie na słonecznych miejscach, polanach, często w skarpach, w zasobnych, świeżych glebach. Występują różne odmiany nawłoci m.in.: Goldenmosa (żółta), Ledsham (jasnożółta) i Strahlenkrone (złocistożółta). Po okresie kwitnienia nawłoć należy ściąć. Gatunki nawłoci, które występują na terenie naszego kraju to:
- nawłoć alpejska - spotykana głównie w rejonach górskich Karpat i Sudetów,
- nawłoć kanadyjska - pochodzi z Ameryki Północnej, z Kanady,
- nawłoć pospolita - występuje na terenie całej Europy i w Azji,
- nawłoć późna - naturalnie występuje w Ameryce Północnej, w Europie, a także w Polsce,
- nawłoć wąskolistna
Inne nazwy zwyczajowe (ludowe) tej rośliny to polska mimoza, urasz czy włoć. Z kwiatów nawłoci można pozyskać naturalny żółty barwnik. Jeśli chodzi o jej właściwości lecznicze to m.in.: przyspiesza gojenie się ran, ma działanie przeciwzapalne czy przeciwzakrzepowe.
Co ciekawe i bardzo ważne, nawłoć jest rośliną trującą dla bydła domowego.
