Stront występuje w rudach oraz z niektórych źródłach mineralnych. Jest to srebrystożółty pierwiastek mający postać związków chemicznych. To metal.
Symbol strontu w układzie okresowym pierwiastków to - Sr
Stront został odkryty przez Adaira Crawforda w 1790 roku. Nazwa pochodzi od miejscowości, niedaleko której odkryto pierwszy raz ten pierwiastek.
Właściwości chemiczne strontu:
Temperatura topnienia: 768 ºC
Temperatura wrzenia: 1381 ºC
Gęstość: 2,6 g/cm3
Stront występuje w skorupie ziemskiej w ilościach ok. 370 ppm. Ma postać dwóch minerałów - stroncjanit i celestyn.
Jest on miękki, lekki i aktywny chemicznie. Używa się go w połączeniu z żelazem do wyrobu silnych magnesów. Jego związków używa się również do wyrobu szkła, zastawy stołowej i nadawania jasnoczerwonego płomienia bombom oświetlającym czy ogniom sztucznym.
Posiada on radioaktywny izotop - Stront 90, powstający w wyniku rozszczepu uranu i występuje w rozpadzie promieniotwórczym po eksplozji nuklearnej.
