Obraz Leonarda da Vinci oryginalnie nosi tytuł 'Człowiek witruwiański', a pełna nazwa brzmi 'Proporcje ciała ludzkiego wg Witruwiusza' ('Le proporzioni del corpo umano secondo Vitruvio'). Nazwa ta występuje zamiennie z nazwą 'Człowiek wpisany w koło i kwadrat'.
Obraz ten jest obok obrazu Mony Lisy jednym z najbardziej rozpoznawalnych i kojarzonych z da Vinci. Przedstawia on człowieka mężczyznę wpisanego w okrąg i kwadrat. Postacie mężczyzny nachodzą na siebie. Dzieło to ukazuje zachwyt autora nad ciałem ludzkim i nad jego proporcjami.
Rzymski architekt Marcus Vitruvius Pollio napisał traktat 'O architekturze ksiąg dziesięcioro' i wówczas do niego wykonał wyżej zamieszczony rysunek, który później został rozpowszechniony przez Leonarda da Vinci. Witruwiusz jako architekt uważał, że człowiek głównym źródłem architektonicznego porządku, dlatego umieścił go w centrum.
Poza tym dzięki temu dziełu, udowodniono, że wysokość człowieka jest równa szerokości jego rozstawionych ramion. Witruwiusz uważał także, że człowiek ma wysokość 10 modułów, składa się z 10 modułów - jeden moduł równa się wysokość głowy (czyli tak jakby wysokość człowieka składała się w wysokości 10 jego głów). Twierdził też, że długość od nadgarstka do łokcia to długość stopy człowieka. W swoim traktacie napisał nawet, że "wymiary człowieka w naturze są skomponowane tak że:
- dłoń jest równa czterem palcom (była to piędź - dawniej dłoń)
- stopa (miara) to długość czterech dłoni
- łokieć (kubit - miara) to długość sześciu dłoni
- cztery łokcie to długość całego człowieka
- krok (rzymska miara długości) to długość czterech łokci
- człowiek jest równy 24 dłoniom".
