Wędrówki ryb są bardzo ważnym elementem ich życia i jeśli do tej pory się nimi nie interesowaliście to warto zacząć, chociażby po to by się czegoś o nich dowiedzieć więcej. Ryby wędrują w określonym czasie ważnym dla ich rozwoju. Czasem tym może być np. tarło (wędrówki tarłowe), pokarm (wędrówki pokarmowe) czy zima (wędrówki zimowe).
Wędrówki tarłowe odbywają się w stadium rozwoju gruczołów rozrodczych i gruczołów wydzielania wewnętrznego.
Wędrówki zimowe odbywają się wtedy, gdy ryby zgromadzą odpowiednie zapasy tłuszczu i udają się wówczas na zimowiska.
Wędrówki pokarmowe odbywają się, gdy ryby po prostu potrzebują większej ilości pokarmu, mają zwiększone zapotrzebowanie energetyczne. Następują one zwykle po wyczerpującym tarle lub długim okresie zimowania.
Prócz tego rodzaju wędrówek są jeszcze inne, które można podzielić na:
- bierne, gdzie przemieszcza się za pomocą prądów głównie mały narybek; takie wędrówki mają mały zasięg kilometrów (choć larwy węgorza europejskiego zazwyczaj przemierzają z prądem tysiące km - z okolic Bermudów do północnych i wschodnich wybrzeży Europy),
- czynne, jest to poruszanie się w ścisłym kierunku na skutek wewnętrznego pobudzenia związkami chemicznymi, feromonami czy bodźcami środowiska naturalnego,
- diadromiczne, czyli wędrówki zachodzące między wodami morskimi a śródlądowymi,
- potamodromiczne, czyli wędrówki zachodzące między wodami śródlądowymi słodkimi.,
- oceanodromiczne, czyli wędrówki zachodzące między wodami oceanicznymi.
Jak to jest, że ryby wg podróżują? Ryby taką decyzję podejmują świadomie, a decydują o niej impulsy ze świata natury m.in. prąd wodny, gdzie ryby mogą płynąć pod prąd (czynnik dodatni) lub płyną z prądem (czynnik ujemny), ale też takie czynniki jak temperatura, światło czy zawartość gazów. Oczywiście zdarza się, że wędrówki ryb nie da się zaliczyć do żadnej kategorii, bo np. następują one w związku z tzw. cofką spowodowaną przez silne sztormy, pływy czy okresowe prądy. Takie sytuacje powodują to, że np. w wodach naszej Wisły pływają słonowodne ryby: płastugi bałtyckie - gładzica, stornia i trawianka. Najbardziej wzmożony ruch rzeczny, jeziorny w Polsce następuje wiosną, gdyż wówczas wiele gatunków ryb wędruje na tarło (płocie, szczupaki, głowacice, lipienie, pstrągi). One pokonują kilka kilometrów. Dłuższe dystanse między 50 a 100 km pokonują świnki, jazie i brzany. Natomiast najdłuższy dystans, bo aż do 800 km, pokonuje wiślana certa.
