Ironią nazywamy takie zabiegi stylistyczne, które polegają na podkreśleniu sprzeczności między dosłownym a ukrytym znaczeniem wyrazów.
Ironię najczęściej w swojej twórczości wykorzystywali poeci romantyczni (np. Szczesna - Norwida), ale również współcześni chętnie ją wykorzystują w swoich dziełach.
W literaturze polskiej można wyróżnić właściwie dwie jej odmiany:
* Romantyczna, oczywiście charakterystyczna dla romantyków, gdzie często przeplatane były wątki tragiczne z komicznymi.
* Tragiczna pokazująca taki zwrot akcji, który kończy się tragedią, niezależnie od woli bohatera. Widoczne to było szczególnie w literaturze antycznej.
