Endywia, to mało znane warzywo w naszym kraju. Podobna jest nieco do sałaty, bądź cykorii. Kraj jej pochodzenia to Indie.
Składniki odżywcze w 100 g:
| Woda |
93,3-95,0 g |
| Białko |
1,6-2,0 g |
| Tłuszcz |
0,20 g |
| Cukrowce |
1,0-3,2 g |
| Błonnik |
0,80 g |
| Związki nieorganiczne |
0,90 g |
| Sód |
10,0-90,0 mg |
| Potas |
300,0-400,0 mg |
| Wapń |
20,0-79,0 mg |
| Mangan |
0,22 mg |
| Żelazo |
1,0-1,7 mg |
| Miedź |
0,1 mg |
| Cynk |
0,34 mg |
| Fosfor |
37,0-70,0 mg |
| Jod |
6,4 mg |
| Karoten |
0,72-1,80 mg |
| Witamina B1 |
0,030-0,1 mg |
| Witamina B2 |
0,060-0,2 mg |
| Kwas nikotynowy |
0,20-0,80 mg |
| Witamina C |
5,0-13,0 |
Do spożywania przeznacza się ciemnozielone-żółtozielone liście, które w smaku są pikantno-gorzkie. Najbardziej popularnymi odmianami są:
- eskariola paryska - ma większe rozety,
- zielona duża kędzierzawa, zwana również mchową - wydłużone blaszki liściowe, które są faliste.
Endywię rozsadza się wczesną wiosną w doniczki, a następnie do gruntu (w połowie kwietnia). Można też uprawiać ją jako polon. Lubi niezbyt ciężką, próchniczą lub torfową glebę, która nie jest zakwaszona. Endywię należy bielić - wówczas związuje się sznurkiem w słoneczny dzień (muszą być suche, żeby nie gniły). Bieli się łodygę przez około 2-3 tygodnie. Wówczas liście endywii zmienią barwę z zielonej na żółtą.
