Królem Polski, który zrzekł się tronu był Jan Kazimierz, znany też jako Jan II Kazimierz Waza. Prócz tego, że był on królem Polski, był również wielkim księciem litewskim, tytularnym królem Szwecji oraz kardynałem. Jan Kazimierz był synem Zygmunta III Wazy i Konstancji Habsburżanki.
- źródło: Wikipedia -
Był on w czasach swej młodości pułkownikiem wojsk cesarskich podczas wojny trzydziestoletniej. Lata 1638-1640 spędził w więzieniu, gdzie Francuzi oskarżyli go o szpiegostwo. Trzy lata później trafił do zakonu jezuitów do Loreto, gdzie po kolejnych dwóch latach zyskał miano kardynała diakona. Jednak to nie było to czego szukał, więc zrzekł się owego tytułu kardynała i powrócił do Polski.
W 1648 roku wybrano go na króla Polski. Koronacja Jana II Kazimierza Wazy odbyła się 17 stycznia 1649 roku. Również w tym samym roku ożenił się on z Ludwiką Marią Gonzagą (wdową po swoim bracie). W czasie swojego władania, król Jan II Kazimierz Waza, musiał zmagać się z:
- wojną domową, zwaną powstaniem Chmielnickiego,
- wojną polsko-rosyjską,
- potopem szwedzkim.
Te wszystkie działania miały wpływ na przepowiadany przez niego rozbiór Polski. Jan Kazimierz nie mógł nawiązać porozumienia ze swoimi poddanymi i dlatego też abdykował, czyli zrzekł się tronu. Miało to miejsce 16 września 1668 roku. Swoim wyborem przerwał ciągłość dynastyczną.
Potem przeniósł się do Francji w 1669 roku, gdzie został opatem. 16 grudnia 1672 roku zmarł w wyniku udaru mózgu. Udar nastąpił prawdopodobnie po wiadomości o upadku Kamieńca Podolskiego.
