Rafa koralowa tworzy się poprzez gromadzenie się szkieletów organizmów rafotwórczych, czyli m.in. pierścienic, mięczaków, otwornic czy koralowców. Te ostatnie z nich to osiadłe polipy (parzydełkowce) żyjące osobno lub w stadach tworzących krzaki koralowe. Budują one szkielet rafy z wapnia. Rozmnażają się poprzez pączkowanie i w ten sposób rozwijają swoje kolonie.
Rafy koralowe budowane są przez nie na wybrzeżach ciepłych mórz i oceanów, gdzie osiedlają się w płytkich wodach. Temperatura jaka sprzyja im to więcej niż 18oC, zaś głębokość na jakiej się znajdują nie jest większa niż 50 m. Koralowce pobierają tlen i wapń. Rafa tworzona przez koralowce przyrasta w ciągu roku o 1 centymetr. Jednak stopniowo z roku na rok w miarę wzrastania powstaje tzw. obręcz koralowa. Z upływem rozrostu rafy powstaje atol koralowy o kształcie pierścienia. W środku rafy zazwyczaj znajduje się laguna, czyli morskie jezioro. Na całym świecie powierzchnia koralowców stanowi 0,1 % całego dna morskiego. Największą na świecie rafą jest Wielka Rafa Koralowa, która znajduje się w pobliżu Australii na Morzu Koralowym. Jest ona widoczna z satelity. Zasadniczo koralowce można spotkać tylko w miejscach na świecie znajdujących się na szerokości geograficznej 30 - 35o szerokości geograficznej północnej i południowej.
Czynnikami szkodzącymi rafie koralowej jest przede wszystkim ocieplenie się klimatu, które powoduje blaknięcie rafy. Poza tym szkodzą im zanieczyszczenia, przeławianie czy zakwaszenie oceanów poprzez wzrost poziomu dwutlenku węgla. Poza tym nie sprzyjają im jeszcze takie zjawiska atmosferyczne jak huragany czy zwiększenie populacji rozgwiazd, które żerują na koralowcach.
