Poniżej przedstawię każdy typ systemów rodzinnych. Podam ich definicję, a w tabeli opiszę styl rodzicielski i dzieci.
Rodzina chaotyczna
Jest to rodzina pozbawiona więzi, źle zorganizowana i rozdarta. Panują w niej ciągłe konflikty, w których widać brak związków między rodzicami a dziećmi. Dzieci są w takiej rodzinie ignorowane i wykorzystywane.
| Styl rodzicielski |
Dzieci |
Następuje brak konsekwencji, gdzie rodzicie są
nieodpowiedzialni, surowo każą i poniżają dzieci.
Dzieci są zdane wówczas na własną rękę, są
znieważone i traktowane niesprawiedliwie. |
Dzieci czują się niekochane, zagrożone i
mogą przy tym stracić kontakt z
własnymi uczuciami. czasem objawia się
to gniewem czy nawet zemstą. |
Rodzina władzy
Taka rodzina ma wyraźną strukturę i przedkłada zasady ponad stosunki międzyludzkie, ponad wszelkie relacje z domownikami. Dzieci w takiej rodzinie dokładnie wiedzą czego się od nich oczekuje, ale nie wiedzą, że są kochane.
| Styl rodzicielski |
Dzieci |
Dzieci odczuwają, że życie to lista obowiązków, gdzie
w przypadku ich nie wykonania ponoszą karę. Rodzice
nie są obdarzeni cierpliwością, są krytyczni. Sukces
odniesiony przez dziecko jest uważany za coś oczywistego. |
Wiedzą czym jest praca, rodziców traktują jak
przełożonych i trudno jest om przyjść do nich z problemem. Mają poczucie, że rodzice są
przeciw nim i emocjonalnie się wycofują. |
Rodzina prawidłowa
Członkowie rodziny są powiązani, lecz zachowują odrębność. Rodzice potrafią ze sobą współpracować i to oni mają władzę. Na rodzicach można polegać, szanuje się ich prawa i uczucia, a członkowie rodziny są zachęcami do rozwoju, odkrywania talentów i uzdolnień.
| Styl rodzicielski |
Dzieci |
| Rodzice dbają o utrzymanie stałej struktury rodziny, ustalają zasady i oczekiwania. Autorytet rodziców jest utrzymywany i wspierany przez obydwu małżonków. Rodzice zapewniają bezpieczeństwo, zaspokajają potrzebę miłości, akceptacji, kontaktu i więzi, znają silne i słabe strony dziecka, pomagają mu. Dziecko przekraczające normy jest szybko dyscyplinowane, ale też to właśnie one dostarczają dużo swobody i ciepła. |
Mają poczucie bezpieczeństwa, rodzice zapewniają spójne i stabilne środowisko. Dzieci nie zajmują się problemami dorosłych. |
Rodzina nadopiekuńcza
Członkowie rodziny unikają niezgody, wolą spokojne środowisko. Rodzice unikają rozmów o trudnych problemach. Dzieci są czynnikiem determinującym plany rodziny. Rodzice rzadko odwołują się do autorytetu. Dzieci domagają się stałej pomocy ze strony rodziców.
| Styl rodzicielski |
Dzieci |
| Rodzice często pytają dzieci czego chcą i spełniają każde ich zachcianki. Często w takich rodzinach wspomina się jak to cudownie było, jak dzieci były małe. Dorastające dzieci mają wygórowane oczekiwania i nie wyobrażają sobie odmowy. Rodzice tu często grożą karami, ale ich nie egzekwują. |
Dzieci mają władzę na rodzicami. Dorastając stawiają coraz większe wymagania i nie akceptują narzucania im jakichkolwiek obowiązków. |
Rodzina uwikłana
Tu pojawia się silne zorientowanie rodziców na siebie. Są oni obsesyjnie związani z dziećmi. Rodzice rezygnują z małżeństwa jako podstawy rodziny. Naruszają często prywatność dziecka, uniemożliwiają mu rozwój, pielęgnują jego uzależnienie od rodzica, myślą i działają za dziecko.
| Styl rodzicielski |
Dzieci |
| Koncentracja na dzieciach jest wynikiem poczucia zagrożenia, bądź obcości w relacjach małżeńskich. Występuje manipulacja dziećmi, gdzie wywoływane jest u nich poczucie winy. |
Dzieci starają się dostosować do oczekiwań rodziców i odgadywać ich pragnienia. Nie są autentyczne i mają trudności w sferze emocjonalnej. |
