Za pomocą testu Ruffiera ocenia się wydolność fizyczną człowieka. Polega on na pomiarze tętna przed wysiłkiem (tętno spoczynkowe) i tętna po wysiłku.
Test Ruffiera wykonuje się na podstawie przysiadów. Najpierw mierzy się tętno spoczynkowe osoby badanej, następnie ona wykonuje 30 przysiadów. Tętno mierzy się później jeszcze dwukrotnie: bezpośrednio po wykonaniu przysiadów oraz minutę po odpoczynku po ćwiczeniach.
Tętno mierzone jest przez czas 15 sekund, po czym wynik mnoży się przez 4. Test Ruffiera IR wynika ze wzoru:
IR = (P + P1 + P2) - 200 / 10
IR - wskaźnik Ruffiera
P - tętno spoczynkowe
P1 - tętno bezpośrednio po wysiłku
P2 - tętno po minucie odpoczynku
| Wynik |
Skala wydajności |
| IR 0,0 |
bardzo dobra |
| IR 0,1-5,0 |
dobra |
| IR 5,1-10,0 |
dostateczna |
| IR powyżej 10,0 |
słaba |
Mianem wydolności fizycznej określa się zdolność do wykonywania wysiłku, zdolność do ćwiczeń. Wydolność wpływa na ogólny poziom aktywności fizycznej.
