Technika sześciu kapeluszy jest związana z myśleniem kreatywnym, jest to twórcze rozwiązanie jakiegoś problemu. Dotyczy zazwyczaj strefy public relations i została stworzona przez Edwarda de Bono - psychologa i lekarza z Malty. Polega ona na podziale procesu myślowego na poszczególne etapy, których jest sześć.
Podczas, gdy odbywa się dyskusja w jakimś kręgu czy to w pracy, czy w szkole pierwszym etapem dotyczącym uczestników jest gromadzenie informacji. Następnie grupa, bądź jedna osoba tworzy pomysł, który przedstawia innym uczestnikom zebrania. Zanim jednak dana osoba zabierze głos musi przywdziać kapelusz w odpowiednim kolorze. I tak w zależności od swojej oceny ubiera się kapelusze w następujących kolorach:
| BIAŁY |
Skupia się na potrzebach informacyjnych, gdzie omawia się istotne kwestie, bez wglądu w szczegóły, pokazuje dane, fakty itp. Obiektywizm. |
| CZERWONY |
Dominują tu emocje, intuicja i poczucie związane z zadaniem, ale nie uzasadnia własnych emocji. |
| CZARNY |
Czas ostrożności, ocena ryzyka, krytycyzm, skupia uwagę na tym co może się nie udać. |
| ŻÓŁTY |
Logiczne, pozytywne spojrzenie na zadanie z rozważeniem korzyści i wartości, wskazuje raczej zalety danej decyzji. |
| ZIELONY |
Poszukiwanie alternatyw, nowych, własnych pomysłów. |
| BŁĘKITNY |
Przegląd sytuacji i organizacja procesów myślowych - skierowane do prowadzącego zebranie. |
Na koniec następuje podsumowanie i krytyczna ocena uczestników i ich wypowiedzi. Metoda sześciu kapeluszy uczy poszukiwania nowych rozwiązań tego samego problemu i spojrzenia na niego z różnych stron.
