Imieniny - święto obchodzenia dnia, do którego tradycyjnie przypisywane jest imię świętego lub patrona (błogosławionego) według kalendarza chrześcijańskiego. Dzień imienin zazwyczaj wypada pierwszy w kolejności po urodzinach. Osoba obchodząca imieniny to solenizant. Imieniny to zwyczaj obchodzony głównie w Polsce, z wyjątkiem Górnego Śląska i Kaszub. Poza tym obchodzą je mieszkańcy takich krajów europejskich jak: Bułgaria, Grecja, Szwecja, Czechy, Węgry i Łotwa. W dniu imienin solenizantowi składa się życzenia imieninowe oraz wręcza prezenty.

O ile obchodzenie dnia imienin w Polsce, nam Polakom jest znane, o tyle uroczystości związane z tym świętem w innych krajach Europy już nie. A przynajmniej większość z nas ich nie zna, a imieniny w innych krajach mają również swoje zwyczaje. Przeczytajcie o nich poniżej.

Bułgaria – W tym kraju imię często nadawane jest dziecku po babci lub dziadku (w zależności od płci). Gdy tak się dzieje dziecko otrzymuje pełną formę imienia babci/dziadka lub imię pochodne od niego. Ponadto taka uhonorowana babcia lub dziadek ma obowiązek zajmować się dzieckiem, opiekować, pomagać i obdarzać je prezentami. Prócz nadawania dzieciom imion po dziadkach, podobnie jak u nas nadaje się je po świętych, męczennikach, bliskich, ale również, co ciekawe po rzeczach związanych z przyrodą (kwiaty, drzewa itp.).
Jeszcze ciekawszą sprawą jest to, że w Bułgarii nie obchodzi się imienin codziennie, czyli, że codziennie ktoś je ma. Tu imieniny są zawsze obchodzone razem z jakimś innym świątecznym dniem, ze świętem.

Grecja – tu imieniny są najważniejszym, indywidualnym świętem, ważniejszym od urodzin. W kraju tym podczas chrztu dziecko może otrzymać wyłącznie imię jakiegoś świętego, a swoje imieniny obchodzi w dniu swego patrona od imienia. Solenizant w Grecji zaprasza swoich gości, często niezapowiedzianych, do restauracji czy barów, aby świętować ten dzień. Najczęstszym życzeniem imieninowym składanym przez gości jest na hierese to onoma su (ciesz się swoim imieniem) lub kie tu hronu (i w przyszłym roku – by czuć się dobrze i móc świętować za rok).

Łotwa – Imieniny tuż zaraz obok nocy świętojańskiej i święta pieśni i tańca, są najważniejszym świętem. Dzień imienin połączony jest tu ze świętem patrona imienia i wówczas jest on wyjątkowy. Podczas imienin danej osoby zachowuje się tradycje sprzed lat i np. w imieniny Mateni ludzie ślizgają się na wzgórzach łotewskich, by mieć urodzaj latem, zaś Andreji wspomina się zmarłe osoby i się wróży.

Skąd w ogóle wziął się zwyczaj nadawania imion?

A no stąd, że danej osobie przypisywano pewne cechy charakteru, które w nim ceniono lub które chciano by miało. Głównie widać to w dawnych wojowniczych plemionach germańskich, gdzie imiona zwłaszcza męskie dowodziły odwagi, męstwa czy siły fizycznej – Alfred, Bernard, Egon, Gerald czy Harald. Z kolei Słowianie zwracali uwagę na takie cechy danej osoby jak zgoda, przynoszenie radości, sławy itp. - Bronisława, Bogusława, Bogumił, Bożydar, Sławomir, Mirosław, Niemir, Nierad. Co ważne właściwe imiona u Słowian były nadawane dzieciom dopiero w wieku około siedmiu lat, najczęściej podczas postrzyżyn. Wcześniej nosiły one tzw. imiona zastępcze. Wśród imion romańskich (łacińskich) widać, że ceniono tu takie cechy jak: łagodność, serdeczność, cierpliwość lub wdzięk i uroda – Marek, Lucjusz, Tytus, Gajusz, Aurelia, Beata, Diana.

Możemy też zauważyć, że w dawnych czasach w danej rodzinie na przełomie lat imiona często się powtarzały. Widać to szczególnie wśród rodzin królewskich, dynastii itp. I tak np. we Francji każdy z osiemnastu jej królów nosił imię Ludwik, w Anglii popularne imiona królewskie to: Henryk (było ich ośmiu), Edward (również ośmiu) oraz Jerzy (sześciu). W Austrii często kolejni władcy otrzymywali imię Karol lub Maksymilian. Takie przekazywanie imion z pokolenia na pokolenie było traktowane jako przyniesienie szczęścia nowo narodzonemu członkowi rodziny.

Często dzieci otrzymywały też imię patrona, świętego jakiegoś kościoła, który był pod jego wezwaniem lub w którym znajdowały się relikwie kanonizowanego świętego. Tak było m.in. w Monachium, gdzie swego czasu bardzo dużo dziewczynek otrzymywało imię Krescencja, zaś chłopców Korbinian (pierwsi kanonizowani Bawarczycy).

Kolejne lata końca XVIII wieku, to nadawanie dzieciom imion bohaterów i bohaterek romansów. Wówczas wiele oświeconych osób interesowało się książkami, potrafiło czytać i nastała moda na "książkowe" imiona, które mogły wydawać się dziwne. Do takich należy m.in.: Pamela, Klarysa, Heloiza, Rodryg czy Emil. W Polsce literackimi imionami stały się wtedy: Grażyna, Aldona, Alina, Idalia, Halina, Wiesław, ale także Zbyszek, Jagienka, Maciek czy Danuta.

Tamtymi czasy do arystokratycznych imion należały: Alfred, Artur, Izabela, Matylda, Laura, zaś do ludowych: Agata, Szymon, Bartek, Dorota. Wówczas panowała także "moda" na nadawanie pocieszających imion archaniołów, dla dzieci trafiających do domów sierot. Takimi rozweselającymi imionami miały być imiona: Michał, Rafał czy Gabriel.

W obecnych czasach wybierając imię dla dziecka kierujemy się czasem imionami naszych przodków – babć, prababć czy dziadków, pradziadków, choć najczęściej wybieramy takie imię jakie się nam po prostu podoba.

Imieninowe ciekawostki:

1. W Polsce w przeszłości najczęściej nadawanymi imionami były:

- lata 60. - Maria, Krystyna, Andrzej, Krzysztof
- lata 70. - Agnieszka, Anna, Tomasz, Piotr
- lata 80. - Anna, Katarzyna, Łukasz, Marcin
- lata 90. - Karolina, Anna, Mateusz, Łukasz
- 2000 – Julia, Wiktoria, Jakub, Mateusz
- 2010 – Julia, Aleksandra, Maria, Zuzanna, Szymon, Kacper, Jakub

2. W ciągu roku najczęściej imieniny obchodzą osoby mające na imię:

- Piotr – 63 razy/rok
- Jan – 40 razy/rok
- Maria – 28 razy/rok
- Paweł – 20razy/rok
- Joanna i Leon – 19 razy/rok
- Antoni i Franciszek – 18 razy/rok
- Marek – 17 razy/rok
- Feliks – 16 razy/rok
- Aleksander i Andrzej – 15 razy/rok

3. Jeśli chodzi o świat to najczęściej nadawanymi imionami są:

- Niemcy: Mia, Ben
- Austria: Anna, Lukas
- Czechy: Eliszka, Jakub
- Rosja: Sofija, Artem
- Belgia: Lina, Mohammada

4. Nie tylko ludzie otrzymują imiona, ale również nasi bracia mniejsi, czyli zwierzęta. Wśród najpopularniejszych imion:

- psich znalazły się: Łatek, Nuka, Reks, Nora, Czarek, Mikas, Bruno, Przylepka, Brutus, Funia, Dino, Luna, Bobik, Dusia, Azor, Bajka, Tofik, Saba, Maks, Kora, Basta, Rita, Sonia.

- kocich znalazły się: Kicia, Mruczek, Zuzia, Maniek, Miska, Felek, Kropka, Borys, Dusia, Filemon, Mania, Maciek, Lola, Leon, Kitka, Rudy, Łatka, Tofik.